---

De meeste putten hier aan de zeedijk zijn onstaan bij de dijkverhoging in 1932.
Deze locomotief (smalspoor) werd hierbij gebruikt deze trok de lorrie's welke vol grond geschept werden de dijk op.
Zo ontstonden de putten van 7 meter diep.
Een leuke bijkomstigheid is, dat dit werk voor het grooste gedeelte is gedaan door een grote groep arbeiders uit de Wouden.
Maandagsmorgens al ze uit de bus kwamen zongen ze steevast het volgende liedje.

Wy binne de Wàldsjes.
De Wàldsjes binne wy.
Wy drage giele klomkes.
En de bandsjes bungelje der by.

1 persoon op de locomotief is Pieter Jans Heeringa, die woonde hier aan de zeedijk, onder Tzummarum naast de fam. Bouma.
Bron: Liefke v.d.Weij-Ploegstra.

Douwe Wietsma vertelde me eens dat bij de dijkverhoging rondom Roptasyl ook “wâldpyken” aan het werk waren.(1932).
Ze sliepen toen in de buorkerij van de Jonkers.(swingmaleane 1 en 3)
Die pleats ging op 4 April 1960 door brand verloren.
Hij is weer herbouwd en staat in de hoek: Sèdyk-Industriehaven.
Bron: Harm Zaagsma.