---

Jan van der Wal, en de Paardensportvereniging "de Jelgersmaruitets".

Zaterdag 6 mei, prachtig weer om een kijkje te nemen bij de manege in Firdgum, waar Jan van der Wal en zijn levenspartner Anneke de scepter zwaaien.
Jan is bezig met lesgeven en ik kijk vol belangstelling toe hoe dat in zijn werk gaat.
Ooit heb ik eens op een paard gezeten, maar ze zijn mij te groot.
Hier is groot en klein bezig om de aanwijzingen van Jan te volgen.
Na de lessen gaan we voor de kantine zitten en steekt hij van wal.
Hij is nu 47 jaar en geboren in Drachten en zijn wens was vroeger om kok te worden, wat hij ook jaren heeft gedaan.
Hij vertelde hoe hij als 4 jarig jongetje bij zijn vader op de fiets zat en bij een manege mensen op een paard zag.
Hij vond dat net een koning op een paard met allemaal prinsen eromheen.
Dit is hem zo bijgebleven dat moment,dat hij dacht, dat wil ik ook worden.
Hij volgde eerst de koksopleiding en werkte in de horeca en later in een verzorgingstehuis en ziekenhuis in drachten.
Toen hij daar niet meer hogerop kon komen verhuisde hij naar Harlingen waar hij in het oude oranjeoord ging werken, eerst als souschef en later als chefkok.
Op 19-jarige leeftijd begon hij op advies van zijn zus met paardrijden en dat bleek voor hem de juiste keus.
Eenmaal te paard is hij er eigenlijk nooit meer afgeweest.
Zelfs toen hij in dienst zat als kok, kreeg hij de mogelijkheid om paard te rijden.
Van lieverlee kwam hij tot de ontdekking dat hier zijn geluk zat.
Hij bleek een fantastisch gevoel voor paarden te hebben.
De vroegere instructeurs gebruikten nogal veel de zweep en waren nogal ruw, maar hij kwam tot de ontdekking dat dit helemaal niet nodig was.
Hij gebruikt zijn lichaamstaal en die van het paard.
Hij legde dit uit aan de hand van het volgende voorbeeld.
Als je een kind wil leren tekenen dan moet je hem niet bestraffen als hij buiten de lijntjes kleurt.
Bestraffen zal hij altijd associëren met tekenen en dus nooit meer willen doen.
Belonen is de juiste manier, ook met dieren.
Hij verplaatst zich in het paard en blijkt op deze manier de juiste houding te vinden.
Treed het paard ontspannen tegemoet dan vertrouwt hij jou.
Dit allemaal beluisterd te hebben noem ik hem een soort "paardenfluisteraar”.
Het heeft niets mystieks, maar is een natuurlijke houding.
Iedereen kan dat leren.
Intussen groeide zijn hobby uit.
Steeds meer mensen vroegen hem om les te geven.
Ze zagen dat hij het goed deed.
Zijn levenspartner Anneke uit Joure leerde hij kennen in deze paardenwereld.
En toen in het ziekenhuis allerlei fusies en veranderingen ontstonden besloten ze in 1996 zelfstandig te worden.
Anneke bleef werken en werkt nog 3 dagen in de week als ambtenaar in Joure.
Voor die tijd konden zij in Arum de achterkant van een boerderij huren, waar zij 4 paarden konden hebben, om te trainen en te beleren.
Hij gaf les over heel Friesland.
In 1996 toen ze besloten om hier bedrijfsmatig mee verder te gaan , verhuisde hij naar Oude Haske waar Anneke een huisje had met nogal veel grond omheen.
Hier bouwden zij boxen en konden zij zo'n7 paarden houden.
Door de waardevermeerdering van de huizen toentertijd kwamen ze in de gelegenheid om in 1999 de hoeve Jelgersmahiem in Firdgum te kopen, waar al een manege en de paardensportvereniging "de Jelgersmaruiters"waren.
Hier konden ze hun droom waarmaken, hun paardenbedrijf.
De paardensportvereniging maakt gratis gebruik van hun buitenbak.
Hij geeft er tegen betaling les en men kan hun paarden huren.
Er lopen meestal zo'n 18 tot 20 paarden, die ze daar allemaal kunnen stallen.
Veel boxen in de boerderij en nieuwe erbij gebouwd.
Ze hebben enkele paarden die mensen niet meer berijden min of meer in bruikleen.
Ze geven ze kost en inwoning en gebruiken ze bij het lesgeven.
Naast de paardensportvereniging die landelijk op het hoogste niveau les krijgen is er de manege die tijdens de lesuren op hetzelfde niveau hun les krijgen.
Het geheel ligt ongeveer op 3 ha grond.

Aanwezig was Esther Hobma, uit Leeuwarden en secretaresse van de vereniging.
De vereniging is nog een jonge vereniging en is opgericht in 1995.
De leden variëren van jong tot oud en hebben allemaal plezier in het bedrijven van de paardensport op welke manier dan ook.
Sommige leden zijn actief in de wedstrijdsport, maar je hebt ook de mogelijkheid om lessen te rijden en mee te doen aan onderlinge wedstrijden.
Je kunt dan een paard huren van Jelgersmahiem.
Het gehele jaar door zijn er allerlei activiteiten, onderlinge wedstrijden , verkoopacties , ringsteken en allerlei andere dingen.
Er wordt een clubblad uitgegeven, 4x per jaar, “Op'e klette”.
Daarin staan alle uitslagen van de wedstrijden, interviews met de leden en leuke artikelen over de paardensport.
Een leuk en gezellig blad.
Net als in alle verenigingen draait het hier ook om vrijwilligers.
Kantinediensten moeten er gedraaid worden en bestuursfuncties.
Gelukkig is iedereen actief bij de vereniging betrokken.
Ik ben op deze middag heel wat wijzer geworden over de paardensport al is het niet mijn hobby, ze zijn me te groot, ik houd me maar bij mijn twee honden.
Bedankt Jan en Anneke en Esther voor jullie bijdrage en ik wens jullie nog veel plezier verder in jullie werk of hobby.

Gina