---

GEDICHT

In eigenwize hin ut Slappeterp
dy stie lésten goed op skerp
Se tocht: ik pak myn fyts
dit doarpke wurdt my hjir te lyts

It is my hjir fierstente stil
ik wol earne hinne dêrt wat te belibjen is
as ik hjir bliuw giet it mei my goed mis
ik bin in fleurige hin mei in sterke wil

Se hie har wite fearren moai opstutsen
en is toen mar gau ôfstutsen
in stikje bôle ûnder de snelbinder mei
en se tocht: dit wurd grif in moaie dei

Nei Ljouwert ta hie se yn ‘e holle
se trape, trape har sawat dea
mar njonkenlytsen waard it har dochs tefolle
se tocht: ik moat earst sitte, o myn lea

Se smiet har fiets by Marsum yn ‘e wâl
se woe fierder lifte wie har doel
in tal oan auto ’s rieden troch, wat mâl
hiene hja dan gjin gefoel?

Mar doe stoppe der in hoanne yn in Cadillac
en se tocht: blikstiender dit is net gek
hy sei: waar zal ik je brengen schat
se stammere: breng my maar naar de stad

En foar se it wist fleach er mei goed 100 op de stopljochten ta
dit wie aksy, sa woe se it ha
fjouwer kear fleach er om it Europaplein hinne
want cirkels daar had hij iets mee
doe sei se:ik kin dochs mar better rinne
en ik moat eins ek efkes nei de w.c.

Tegearre ha se alle winkels yn ‘e stêd besjoen
hy die alle doarren foar har iepen, hie wol fatsoen
en se seach him wol sitten wier
hy wie dochs in lekker dier

Hy sei: Wat heb jij toch mooie veren
als ik naar jou kijk denk ik dat alle keren
jij bent noch een frisse kip van het platte land
door jou sta ik voortdurend in brand

Jûns brocht er har wer thús yn Slappeterp
en se stie wer goed op skerp
en sei:Wisto dat ik op dy fâl?
en de fyts leit no noch by Marsum yn’e wâl

Geartsje S.