1 = Wiebe en Atje Aukema en hadden ook vader Freerk Aukema in huis.
2 = Inke Mulder, later had hij de sigarenzaak in de Rients Westrastraat.
3 = Rintje Nammensma, later naar Pietersbierum gegaan.
4 = Marten van Dijk
5 = Abraham en Arendtje Faber (Bakker), ouders Dirk Faber en zelf nog woonachtig aldaar (Walburgastr. 31)
6 = Hessel en Trijntje Keegstra
6, 7 of 8 = Nanning en Johanna Dijkstra (Harlingers). Faber meent dat 6 een 2 onder 1 kap was, want Dijkstra en Keegstra woonden hier naast elkaar. nr. 7 en 8 niet uitgekomen met Faber.
9 = Wiebe van Dijk
10 = Sjouke Boersma
11 = Jan Wielenga
12 = Douwe en Janke Mollema
14 = Klaas Kikstra
15 = Andries Faber (oom Dirk Faber)
17 = Rinse Leistra
18 = voornaam van der Zee onbekend, maar had een timmerwinkel...Kuurtentje.
Bron: Dirk Faber
Onderste foto: Foto genomen door Detsie Wielenga ± 1947.
V.l.n.r: Jan Wielenga, Fokeltje Wielenga-Dorhout, Hinke Ennema-Faber en Jannes Ennema.
Tebek yn'e tiid Deel 11 februari 2002.
We kunnen het verhaal rond Zemelsbuurt afmaken, dankzij de tekeningen die ik kreeg van J. de Schiffart van de Adelenstrjitte.
Zoals u weet, heeft De Schiffart vanaf eind jaren vijftig tot aan zijn vervroegd uittreden bij gemeentewerken Barradeel gewerkt als opzichter tekenaar.
Bij de overgang naar Franekeradeel moest er naar zijn zin te veel worden vernietigd, zodat veel documenten verloren gingen.
Dankzij een kleine reddingsactie van toen hebben wij nu een tekening.
Na het uitvergroten van die oude kadastertekening, hebben wij nu een prachtig overzicht van het gebied langs de Pietersbierumer vaart.
De tekening met de nummering, spreekt voor zichzelf.
We lopen nu van Noord naar Zuid, met de Pietersbierumer vaart aan de rechterhand.
Links hebben we de ramen van de zeven huizen van Zemelsbuurt.
Aan de linker kant, een meter of tien van het pad, komt nu eerst de woning van de familie Jan Wielenga.
Hun dochter Detsie, die o.a. met mijn zuster Frouk naar de vakschool (landbouwhuishoudschool) in Franeker ging, waar directrice juffrouw Piccard toen de scepter zwaaide, trouwde later met
Jasper Tjallingii, een broer van Tialling Tjallingii, de Spar-winkelier.
Wonend in Zeist, blijven ook zij, via Silhouet, nog steeds op de hoogte van de gebeurtenissen in onze dorpen.
Jan Wielenga was een broer van Fedde Wielenga, wonend aan het Achterom, tegenover de oude Gereformeerde Kerk, die toen als gemeentewerkplaats werd gebruikt.
Het pad langs de vaart was niet breed.
Je kon er amper met een handkar langs.
Links krijgen we een viertal hokken, met daarachter nog eens hokken.
De meeste van deze hokken waren van Douwe en Janke Mollema, die in het grote vrijstaande huis woonden, waar een grote haag om het perceel voor de afscheiding zorgde.
Om bij dit huis te komen, ging je over de "reed" die langs het land van Rients Bruinsma liep en die doorging tot aan de Kampen.
Hier kon je dus ook met een kar of paard en wagen langs.
Douwe Mollema was klein van stuk en zijn vrouw deed meestal "het woord", als u begrijpt wat ik bedoel.
Douwe was gardenier en eigenaar/gebruiker van een stuk land aan de Leane, richting "Swart Slot".
Duurt van Dijk kocht dit later van hem en zette er een betonnen hok op.
Terug naar die hokken.
In het hok van Jan Wielen ga, dat volgens mij op zijn eigen perceel stond, heeft hij ook nog een koe gehad.
Dat kon nog in die tijd.
Het zal omstreeks 1930 geweest zijn.
De andere hokken werden gebruikt door de omwonenden.
En die waren er genoeg.
Denk maar eens aan Zemelsbuurt.
Geiten - Varkens - Konijnen - Kippen - Duiven.
Er zal genoeg leven in de brouwerij geweest zijn.
Want bij kleinvee hoort: handel, fuorje, mjuksje, slachtsje, hjir en dêr een rûchskerne, allerhande geluiden en het eventueel losbreken van vee, opslag van voer,
om maar niet te spreken van de toeloop, als de geit onder de bok moest.
Direct na de hokken gaan we linksaf, door de steeg naar het huis van Jannes en Hinke Ennema-Faber.
De heit en mem van Jochem en Sjoerd Ennema.
Jochem bleef bij zijn ouders thuis wonen en Sjoerd woonde later met zijn gezin in de eerste woning van de "Hongerpôlle" aan de Hoarnestreek, waar zijn dochter nu woont.
Hijzelf woont nu in een bejaardenwoning vlakbij de plek waar hij geboren en getogen is.
Vrouw Ennema was de zuster van Andries, Abraham en Frans Faber.
Toen de vrouw van Jannes op een namiddag, (het zal in het laatst van de jaren vijftig zijn geweest) buiten stond, kwam er plotseling een hevig onweer opzetten.
Met een knetterende slag sloeg bij hen in één keer de schoorsteen van het dak, maar er brak geen brand uit.
Wel stond de tijd even stil, want de hangklok lag midden in de kamer.
Ennema zelf zat op een stoel in de kamer en hem mankeerde niks.
Ik kan me nog herinneren, dat ik samen met Dries Faber toen een nieuwe schoorsteen op het dak gemetseld heb.
We gaan weer terug naar de vaart.
Het huis van de familie Klaas Kikstra is nu aan de beurt.
Deze woning was vroeger een hok van de Gemeente Barradeel.
(Daar vertel ik de volgende aflevering meer over.)
Klaas Kikstra, die zelfstandig timmerman was en later zijn werkplaats aan het Achterom had, verbouwde dit stenen hok tot woning voor zijn gezin.
De kinderen waren o.a. Sybren, Janke en Jappie.
Toen zoon Jappie trouwde, heeft Kikstra een verdieping op zijn woning gebouwd, waar het jonge paar gehuisvest werd.
Dochter Janke trouwde met Foeke Feenstra en ze gingen wonen in Pietersbierum, het huis waar familie Jan Feenstra nu woont.
Voor het "woon-/werkverkeer", zoals Dirk Wildeboer het zo mooi omschreef, gebruikte Klaas een hondenkar.
De grote, zwarte hond Hector liep voor de handkar tussen twee ijzeren bomen in een "beage".
Als hij van Pietersbierum kwam, zat Klaas op de kar ter hoogte van de wielen met de benen naar de zijkant.
Op het Terppaed, richting Achterom, zat de vaart er behoorlijk in.
Ter hoogte van ons huis, sprong hij dan van de kar en drukte het voertuig aan het handvat naar beneden, zodat Hector met de poten van de grond kwam en aan het luchtfietsen ging.
Een speciale manier van remmen dus.
We eindigen de rit met deze luchtfietserij.
We hopen de volgende keer nog even door te gaan met Klaas Kikstra en zijn buurtgenoten.
Want er is nog veel meer over deze buurtschap te vertellen, dankzij de informatie die ik kreeg van Dries en Klaas Faber, maar vooral van Sjoerd Ennema, die hier vanaf 1918 een
kleine dertig jaar gewoond heeft.
Om de volgende aflevering goed te kunnen volgen, is het belangrijk dat u dit verhaal met de tekening bewaart.
Wie over dit deel van Sexbierum nog wil reageren kan mij nog even bellen.
Telefoon 0517-591337.
Vriendelijk groetend
Harm Zaagsma.