Bij de foto's:
Foto 1:
Advertentie uit 1939 van Sexbierumer "bûterfabryk".
Foto 2:
Situatie van 1959 hoek Kade- van Haersoltestrjitte met bejaardenwoningen (1959-2001).
De Sexbierumer "haven"is hier nog niet gedempt.
(foto uit het archief van Roelof Zaagsma)

Tebek yn'e tiid Deel 10 januari 2002.

We komen nog even terug op de Zemelsbuurt.
Na gesprekken met oud-bewoners, en het raadplegen van oude tekeningen, zijn we toch tot de conclusie gekomen dat de buurt niet uit acht, maar uit zeven huizen bestond.
We gaan nu verder richting Pietersbierum.
Tot aan de brug, aan de linkerkant van de weg, stond nog een blok van drie woningen.
In het artikel van Dirk Wildeboer (Silhouet no. 2 van 2001) staan deze woningen, met de mooie eindgevelpartij duidelijk op de foto.
Vanaf Sexbierum werd het eerste huis bewoond door Familie Nanning en Johanna Dijkstra, o.a. met hun zonen Piet en Harm.
Dit was één van de vele Dijkstra's die er in onze dorpen woonden.
Piet van Zon vertelde me dat het een omke van hem was, een broer van zijn mem.
Piet zijn pake, Pieter Dijkstra die ik niet gekend heb, was een broer van Doede Dijkstra, van de Alde Buorren.
Bij de meesten van ons welbekend, een echte "fjildman".
Ik herinner me nog dat Piet (van Nanning Dijkstra) na zijn diensttijd bij de marine, tramconducteur in Amsterdam werd.
Harm, zijn broer, zag je in die tijd vaak samen met Johannes Mooi op hun motoren.

De volgende woning was van familie Wybe van Dijk.
Die kwam in 1938 te overlijden.
Zijn vrouw Geertje bleef achter met o.a. Teun, Pietsje, Durk en Klaas.
Durk heeft nog bij Bendien aan de Alde Dyk gewerkt.
Klaas, die een kundig timmerman was en later opzichter werd, heeft na zijn ambachtsschooltijd nog enige tijd bij ons gewerkt.
Veel later trouwde vrouw Van Dijk met Smedinga (met de schipperspet).
Ze bleven op hetzelfde adres wonen.

Het laatste huis in de rij was van Sjouke en Johanna Boersma, die een melkzaak hadden.
In die tijd waren er in onze dorpen vier melkboeren, die met paard en wagen, bakfiets en later met de auto hun handel aan de man/vrouw brachten.
Volgens mij heeft Boersma de zaak van zijn schoonvader Beimers overgenomen.
(Zie de bijgaande advertentie uit 1938.)
Doordat de rijweg in verband met de doorvaarthoogte onder de vaste brug nogal was opgehoogd, lagen de begane grond vloeren van deze woningen een eindje onder trottoirhoogte.
Direct aan de achterkant liep de Pietersbierumer vaart.
Later, ik denk ± 1957, verhuisden Sjouke en Johanna naar de net nieuw gebouwde bejaardenwoningen aan de van Haersoltestrjitte, die nu in 2001 alweer zijn afgebroken.
Dat was voor Sjouke wel even wennen.
Vier van die rijen van drie bejaardenwoningen, allemaal precies gelijk.
Want toen hij een keer op vrijdagmiddag naar de viskar was geweest en hij in gepeins verzonken naar huis liep, (ik zie hem in gedachten lopen) nam hij de verkeerde "afslag".
Hij legde zijn visje, misschien wel een bakbokking in de kelderkast, hing zijn pet aan de kapstok en ging de kamer binnen.
Maar daar was niet zijn creatieve Jehanne bezig, maar zat de vrouw van lytse Pieter (Stellingwerf) een sok "oan te breidzjen".
Dus heeft Sjouke de film maar vlug teruggedraaid!
Zoiets kan gebeuren.
We nemen allemaal wel eens een verkeerde "afslag", op wat voor manier dan ook.

Nog even terug naar de jaren veertig.
De kinderen van Boersma waren Hidde, Betsie en Griet.
Ook dit gezin kreeg met TBC te maken.
Hidde moest "liggen".
Aan de andere kant van de weg, op het land van Rients Bruinsma kwam een "tentje' te staan, op een "steenworp" afstand van Inke Mulder zijn tijdelijk verblijf.
Wat Sexbierum betreft: Vroeger hield het dorp hier op.
Want de oude brede slenk komend uit zee, die zich door het kwelderlandschap slingerde, en later uitgediept en onderhouden werd ten behoeve van het vervoer over water, versperde de doorgang.
Later, toen er misschien een "post" lag, die nog later verbreed werd tot "batte" en weer later tot brug, kwamen de dorpen dichter bij elkaar te liggen.
Zo dicht zelfs, dat veel later toen het gemeentehuis van Barradeel in Pietersbierum kwam, alles wat aan de rechter helft van de weg lag, (tot aan het Breedplak in Pietersbierum) tot Sexbierum werd verklaard.
Zodoende kwam het gemeentehuis in Sexbierum te staan.
Want zo werd gezegd: "De gemeentelijke poststukken van Pietersbierum en Pieterburen (Gr), (waar ook een gemeentehuis was) worden door de PTT zo vaak verwisseld, dat het maar beter is dat Pietersbierum Sexbierum wordt,"

We gaan eerst niet verder over de brug.
Dat doen we een andere keer.
We moeten eigenlijk eerst, direct na Zemelsbuurt, links af, langs de Pietersbierumer vaart.
Want hier hebben we een aantal woningen links laten liggen en wel van de families: Leistra - Kikstra - Faber - Ennema - Mollema - Wielenga e.a..
Ook hier moeten we even mee wachten totdat ik een duidelijke kadasterkaart heb, zodat we goed kunnen zien waar deze huizen stonden.
We komen nog even terug op het woord "Post".
Zoals de meesten wel weten wordt hier een brede houten balk mee bedoeld, die in dit geval over het water lag en dus voor een oeververbinding zorgde.
Volgens Karel Gildemacher (een man die o.a. veel van achternamen af weet) hebben de voorouders van de meeste mensen die "Post" heten, of het woord "Post" in hun achternaam hebben (bijv. Postma) vroeger bij zo'n oeververbinding gewoond. (net als bijv. v/d Brug.)
Het zou dus niets met de posterijen te maken hebben.
Hier laten we het deze keer bij.
Oant de oare keer.

Harm