---

Foto: links : Tsjinstfaam Griet v.d. Zee midden: Sipke Weima (1 jaar oud)en rechts : Kastelein Eise Weima ( 44 jaar)
Tebek yn ‘e tiid.

Deel 27
Door Harm Zaagsma
In de Silhouet van oktober 2003 stond een foto van Andries Norder met zijn vrouw Elisabeth Norder-Dijkstra; ook de kleine Lyskje stond erbij.
De persoon "rechts" was toen voor ons onbekend, totdat Annemiek Zijlstr a -Teertstra een telefoontje kreeg van Sipke Weima uit Hallum.
Weima zei zeker te weten dat het Ane van Dieken was.

Toen ik later met Weima belde, vertelde hij me dat Ane en hij ongeveer van hetzelfde geboortejaar waren (1923)

Ook van Jurjen Hibma hoorde ik dat hij en één van de broers Ane hadden herkend.
Ane was een "voorkind" van Reinschje Hibma-van Dieken.
Later woonde hij met zijn broers Sippe, Klaas, Riemer, Jurjen en zijn zuster Liepy in de Torenstraat, waar Durk Hibma o.a. melkboer was.
Ik weet nog dat Ane in en na de oorlog monteur bij garage Norder was.

Hij trouwde met Ankie en ging wonen niet ver van de plaats waar zijn mem haar “woartels" had nl. vlak bij de molen.
Voordat Piter en Marike Post-Westra in 1961 de "Waedwyn" lieten bouwen, doopten ze dit "smoute húske": Under de wjuk.

Piter fietste dus minstens 4x per dag de afstand naar de âlde stjelp oan de âlde dyk.
Ik weet dat we wat van het onderwerp afdwalen, maar ik kon het niet nalaten even te vertellen dat Piet graag wilde weten welke afstand korter was door het bosk of bij Vredenoord langs.
Door niet te hard te fietsen telde hij hoe vaak het ventiel de onderste stand had bereikt.
Het verschil was 28 omwentelingen van het wiel.
Troch it bosk wie koarter.
Dit vertelde hij me veertig jaar geleden.

Even terug naar Ane en Ankie.
Zij emigreerden naar "it lân fan dream en winsken" Amerika of Canada.
Ane is reeds overleden.

Nog even naar onze informant: Sipke Weima.
Sipke syn heit was Eise Weima die verschillende beroepen heeft gehad, o.a. kastelein, aardappelhandelaar en fietsmaker.

De foto die ik van Gerlof en Geeske kreeg laat zien hoe het café er in 1924 uitzag.

AId Nijs fan Klaas Tjipkes Hibma (1909 - 1993)

Stasjonswei no 1.
Deze woning is de jongste.
Met de nummering is men eigenlijk op het verkeerde eind begonnen.
Het had voor de hand gelegen dat het Station nummer 1 was geworden.
Het huis waar Simon en Janke wonen, is gebouwd in dezelfde tijd als de “flaaksfabryk".
Voor de bouw van nummer 1 stond dit perceel bekend als “it keatslân", en hoorde het bij het café, dat later bekend was als het “Stationskoffiehuis. (Reeds eerder beschreven.)

Zoals op meerdere plaatsen in Fryslân, organiseerde de kastelein er de kaatswedstrijden.
Want ook de grond waar de flaaksfabryk later op stond, behoorde immers bij hetzelfde café, zodat het een aardig veldje moet zijn geweest.
Het was omheind met een hek en aan de achterkant stonden bargehokken, want het huis nummer 1 werd gebouwd voor "slagter Tsjepke Gratema".

Het huis was niet groot, maar men kan zien dat er later een stuk is aangebouwd.
"Alde Tsjepke" hebben wij nog wel gekend.
Het was een grote man, die doof was.
Maar hij hield er wel van om aangesproken te worden.
Als ris Heit Tsjepke tegen kwam, hield hij zijn hand even bij het oor.
Dat was het teken dat Tsjepke zijn koperen "sleef' uit de "binnenbûse" moest halen en aanzijn oor moest zetten.

Na Tsjepke Gratema sr. Kwam Tsjepke Gratema jr. er te wonen.
Deze was ”gernier", aardappelen, groente en bloembollen waren zijn belangrijkste producten.
Zijn vrouw Aukje hield kostgangers, want pendelen en de daarbij behorende files waren toen nog niet aan de orde omdat "het" vervoermiddel de fiets was.
Na de oorlog, begin jaren vijftig, heeft Tsjepke het huis verkocht en zijn ze verhuisd naar Holland.
Later kwamen ze weer terug en hebben ze nog in Franeker gewoond.
We zullen niet al te lang stilstaan bij alle opéénvolgende bewoners, maar we kunnen wel schrijven dat we aan Tsjep en Auk goede herinneringen bewaren.

Huis nummer 1 is later bewoond geweest door de fam. Johannes en Trijntje Post.
Johannes was vaste arbeider bij De Jong aan de âlddyk, maar toen zijn zonen groter werden, begon hij met een "fuormanderij mei hynders", die later uitgroeide tot een loonbedrijf.
Toen bleek dat er te weinig ruimte was, zijn ze verhuisd naar het voormalige Stationskoffiehuis.
Simon en Janke zijn toen op nummer 1 komen wonen.
De Dijkstra's waren in combinatie met Dorenbos al jaren bekend als vrachtvervoerders, met schip, motorboot en veepraam.
Ze pasten zich aan bij de veranderende tijd en zijn doorgegaan met vrachtauto's en veevervoer.

Het is al een aantal jaren geleden, het was de tijd van burgemeester De Roos, dat er een dorpsbijeenkomst was op de bovenzaal van de herberg, uitgaande van de gemeente Barradeel.
Men wilde van de dorpsgemeenschap weten wat er gebeuren moest om het dorp vooruit te brengen en leefbaarder te maken.
Wat het meest naar voren kwam was: sportvelden, subsidie voor kleedkamers enz.
Iemand uit de zaal zei daarop: Maar de broodwinning dan, moet die niet voorop staan?
Want alles moet eerst verdiend worden.

Tenei meer. K.H.29-08-'91.