---

Foto:Kleasterwei in de U.S.A.

Dit is een foto van het bord Kleasterwei dat is bij de achter deur tussen de garage en de deur. Net als Ik zei sommige mensen denken dat het mijn achternaam is dan zeg Ik ja..Een keer klopte een man aan de achter deur zo ik er heen toen zij de man nou ik dacht deze man kan Ik verstaan. Ze kwamen van Friesland en waren aan het zoeken naar vrienden die hier vlakbij woonden ze konden ze niet vinden ze waren verdwaald en konden geen Engels. Zo we hebben ze er even heen gebracht.

Althuisius waar Watse woonde op de hoek Buorren-Kleasterwei hing het bordje Kleasterwei. Mijn kameraden hadden het er over als Ik ook nog wat mee wou nemen naar Amerika nou ik zei het bordje met Kleasterwei dan verdwaal Ik niet zo gauw Ik was er niet bij wij gingen de volgende dag weg. Ze hadden het na middernacht gedaan Jabik weet het hele verhaal wel.

De groeten van onz Dirk & Jane. U.S.A Dirk Scania.

Dirk Cornelis Hoekstra
Jenison, Mischigan (U.S.A.)

Van 1951-1957 was ik leerling op de chr. lagere school Tzummarum.
Het is nu ruim vijftig jaar geleden dat ik naar Amerika emigreerde.
Dat was in 1963, ik was toen 18 jaar. Toch vergeet ik de jaren van mijn jeugd nooit weer.
We hadden altijd veel lol, vooral op school beleefden we altijd wel wat.
Soms moesten we nablijven natuurlijk , want dan hadden we weer iets uitgehaald.
Een keer vergat meester ons. Het was al 6 uur. Ik zei: “door het raam er uit”.
Ik weet niet wie er bij was, misschien Jabik Struiksma, maar ik weet het niet zeker meer.
De volgende morgen bood meester zijn excuses aan.
Jabik en ik vraten van alles uit.
Bij meester Wijnia hadden we eens natuurkunde en toen zei meester dat we planten mee naar school moesten brengen, dan konden we die bekijken.
Nu we dachten we moeten maar van alles wat meenemen. Toen gingen we naar de “ofslach”, daar was van alles te vinden, heel veel onkruid, fluitenkruid, distels en brandnetels en ook wat kuil, dat rook nogal.
We hadden een heel grote zak van Jabik zijn vader (bakker Struiksma), die was groter dan wijzelf.
Daar kwamen vroeger de zemelen in. Jabik zijn vader had zo’n heel grote fiets, daar met een groot rek voorop. Normaal zat daar een grote korf op.
Nou die hadden we er af zodat ik erop kon zitten, met die grote baal vol met van alles.
We maakten het een beetje laat zodat de school al was begonnen.
Nou, Jabik vloog met een vaart tegen de stoep op bij de deur zodat ik bijna met zak en al door de deur vloog.
Toen met z’n beiden naar binnen. Jabik deed de deur van het lokaal open en wij naar binnen. Wel, meester wist niet wat hij zag natuurlijk. Eerst liet hij het wat gaan, maar toen begon het natuurlijk te stinken van die kuil.
We konden het lachen niet inhouden natuurlijk en meester werd flink kwaad.
“Er uit met die rorzooi”, riep meester Wijnia, was anders wel een aardige meester.
Ik was ook vaak bij Lars Wijnia. Op een keer waren we na schooltijd in school. Daar was een kantoortje helemaal aan het eind van de gang. Daar had meester een Solex brommer staan. Nou daar moest op gereden worden natuurlijk. Naar buiten kon niet, want dan konden Lars zijn ouders ons misschien zien. Dus wij de gang op en neer.
Nou die brommers produceerden nog al wat rook en opeens riep Lars: “daar komt mijn vader aan snel de brommer in het kantoor” en net op tijd. Maar meester zag natuurlijk de rook. Lars moest direct naar huis en ik ook.
We hadden ook een keer een kerstprogramma in de kerk en toen moesten wij oefenen. Wij zaten toen in de bank van mevr. Jansen en die had daar een kussen met veren erin. Het kussen had een heel klein gaatje. Het duurde niet lang of de veren vlogen de hele kerk door. Dat gebeurde bij meester Vogely, die had schoenmaat 50. Die voel ik nog als ik er aan denk.
Op een andere keer was Tijmen Spar bij de vrouw van meester Wijnia met boodschappen. De bakfiets stond in de steeg. Het duurde niet lang of wij met een man of vijf even rijden met dat ding..
We zouden de weg op, maar we hadden vergeten dat er zo’n vork aan zat. Dan kon je niet sturen, dus we vlogen rechtdoor de weg over en lagen in de rabarber bij de woning waar mijn pake en beppe woonden. Nou vlug dat ding weer op de weg en in de steeg neergezet. Tijmen heeft dat nooit geweten denk ik.
Wij moesten ook vaak een opsyel maken en een keer moest dat over de zee en schepen gaan, met daarbij een tekening. Jabik had een schip met een kraaiennest boven in de mast en er vlogen ook zeevogels boven het schip. Een ervan liet wat vallen en dat was geen eten , weet je wel.
Dat zag meester Wijnia en toen zij hij tegen Jabik “zeldzaam zo mooi” en haalde uit om Jabik een klap te geven, maar die bukte zich, toen kreeg ik de klap tegen mijn hoofd.
Nou mensen , fijn dat ik ook iets op het bűthúsbankje kon vertellen.
Vr,gr. Dirk C. Hoekstra (Scania) U.S.A. 12 januari 2014

Nog een verhaaltje rond het bankje.

Toen Ik vroeger bij Thijs Zwaluwe in Tzummarum werkte ging Ik vaak met Henk Hessels die kwam uit het Bild. Hij had een broer die hete Pier hun Vader werkte bij PKA in St.Anna.Parochie daar maakten ze aanhangwagens. Nou Henk was een die kon alles maken met een hamer en een knijptang. Ik ging vaak met Henk op karwij bij de boeren in de winter hun tractors te repareren. Dan hadden wij goeie boeren en vanzelf hadden we ook slechte boeren.Als het etenstijd was s,midags dan maakte het wel verschil als je een goede boer had of een slechten een. Bij een goede boer mocht je vaak mee eete.Maar een die er tussen in zat kreeg je een bord soep die aten we dan achter de koeien op het buthus Bankje. Maar je weet wat er gebeurt als de koeien de staart omhoog doen vooral als ze in de schijterij zijn.zo dan had je het eene oog op je bord en het andere oog op de kowesturten als die omhoog gingen dan moest je gauw even omdraaien anders had je het in jouw soep. Wat we ook wel deden als we niks kregen dan gingen we wel eens naar het resterant dan betaalde de boer zonder dat hij het in gaaten had.
Dirk C. Hoekstra (Scania) U.S.A. 19 januari 2014.

BIJZONDERE MENSEN

Onderstaande artikel door 2 onafhankelijke mensen voor waar verteld.

Aan Anema (Poot) zat zoals wel vaker gebeurde met enkele van zijn vrienden in de kroeg. Na een hele poos begonnen ze toch wel honger te krijgen en nodigde Aan hen uit om bij hem thuis wat lekkers te eten. Nadat ze heerlijk hadden gegeten vroeg Aan , weten jullie wat je gegeten hebt? Het antwoord was nee, maar het smaakte heerlijk. Ane vertelde toen dat het zijn grote kat de (boarre) was. Toen moesten ze allemaal overgeven. Aldus Dirk Hoekstra (Scania) USA en Samme Talsma (Biet).

Nog een verhaaltje,

Aan lag op een keer onder zijn fiets midden op de Buorren, vanwege zijn stijf been had hij een speciale trapper. De oorzaak van deze valpartij moest dus daarin worden gezocht. Hij riep: Die vekte ot Tappe, hij bedoelde verrekte rot trapper want hij kon de R niet zeggen, of was de Tapper toch de oorzaak?

Dirk Hoekstra (Scania) U.S.A
02-02-2014

Jeugd verhaaltjes van Dirk Hoekstra jaren 50. Praten op een bankje:

Op een oudejaars avond zaten Samme Talsma en zo goed ik het nog herinner een van Sterk ergens.
Ze hadden een schoolbank op het dak van ” o jee Dronrijp koperslager op de Buorren 51,, over bijnamen dat was zijn bijnaam als je iets bracht om voor hem te repareren dan zij hij altijd O Jee kan gemaakt worden.
Zo daar zaten ze met een fles Berenburg en twee romers te pimpelen.
Wel na een poosje kwam Loge de politie er aan en zag ze zitten en Samme zij nou Loge ook een slokje en Loge zij jawel en ze brachten hem ook een.
Zo was Loge ook weer.

Dirk.

Ik was zowat twaalf jaar oud toen had ik een moterfiets zonder Rijbewijs en papieren vanzelf zo ik mocht niet op de weg vanzelf.
Een keer gingen we naar de zeedijk dan met laag water reden we tot aan het water toe dan vloog de blubber bij je achter op de rug.
Zo toen we terug naar huis gingen we waren net Oosterbaan de boer voorbij, Jan Sijbesma was met mij toen zagen we Loge staan Ik zij tegen Jan de kop omdraaien dan vliegen we hem voorbij.
Maar Loge was ook niet dom hij had de fiets bij het pakje drager zo de fiets stond midden op de weg zo Ik moest stoppen.
Nou mijn voorwiel zat tegen de fiets aan toen we stilstonden.
Wel Loge zij Rijbewijs en papieren nou die had Ik niet vanzelf wel hij zij die moeten er komen anders is het niet best.
Wel Ik naar Eibet en Jantje die woonden bij Firdgum en Eibet vond de papieren ook nog, wel toen moest Ik naar Leewarden en kreeg Ik twee jaar voorwaardelijk.

Dirk

Vroeger stonden we altijd onder de luif en dan stond Loge daar ook vaak. Nou zonder dat hij het wist dan hielden een paar jongens hem aan de praat dan haalde Ik de Bougie kabel eraf en dee er een stuk papier tussen dan wou hij niet lopen maar daar na paste hij daar goed op.
Loge was anders een goeie Politie.

Dirk

Nou nog een over Lolke Postuma had een winkel in de westerbuurt en die had een wagen op twee wielen daar sutdelde (vente) hij dan mee.
Wel in het voorjaar als de Kede voor het eerst van stal kwam dan was die vaak wat wild een keer vloog hij op de ren door de bourren met een rot gang.
Hij vloog de Lytse Buorren in en op het einde in De Kamp belande hij op een stront bult Loge had het ook gezien zo toen die daar aankwam zei hij hoe is het.
Wel Lolke zij tegen hem Loge een goede koetsier verlaat nooit zijn wagen.

Dirk U.S.A.
08-02-2014