Foto: W.Leistra
Het pad naar de begraafplaats.
Dwalende geest ??
Het was in Maart rond 1990 een stormachtige dag.
De oude bomen rond het kerkhof kreunden ritmisch met de wind mee en maakten geluiden die iedereen deed huiveren.
Maar dat weerhield een bewoner van het oude dorpsschooltje niet, om met zijn fototoestel het kerkhof op te gaan.
Zijn geliefd plekje om zo nu en dan een paar foto’s te maken van het dorp en zijn omgeving en dat was achter de oude toren.
Het was even voor 12 uur.
Hij wilde nog èèn foto maken en dan naar huis.
De wind wakkerde aan tot orkaankracht en de bomen kreunden luid toen het ongelooflijke gebeurde, wat niemand ooit zou kunnen vermoeden,
een vreemde gestalte kwam langzaam uit een grafkelder omhoog en bewoog zich snel naar de uitgang.
De bewoner van het oude schooltje slaakte een luide gil en liet zijn camera vallen waarna hij naar huis rende.
De torenklok sloeg 12 uur.
Daarna werd het doodstil.
Men wil wel beweren dat dit een dwalende geest is geweest, die daar in het verleden wel vaker gesignaleerd was,
doch de bewoner houd vol dat het een gedaante was, die leek op iemand uit het dorp.
Net zoals de sage van de zwarte weduwe rond 1900, zal dit raadsel wel nooit opgelost worden.
De oude toren zwijgt, hij heeft al zoveel meegemaakt.
Veel inwoners van het dorpje zijn inmiddels verhuisd en daarmee misschien ook de dwalende geest-----Of toch niet?
Gehoord en opgetekend door Wietse Leistra.