De klok.
De door de Duitsers geroofde klok kwam weer terug en werd via een raam in de toren weer opgehangen in de klokzolder.
Ik mocht met en paar andere kinderen naar boven.
Ondanks mijn hoogtevrees beklom ik de smalle licht zwiepende ladders van de ene naar de ander zolder.
Beneden stonden mannen de klok te luiden en wij arriveerden op de zolder.
Dat was een angstige toestand.
We stonden vlak bij de heen en weer zwiepende klok die een geweldig kabaal maakte.
We durfden ons bijna niet te verplaatsen op die zolder met een v-vormige vloer.
Door de galmgaten zagen wij ons hele dorp liggen.
In een oogopslag ontvouwde zich ons hele speel- leefterrein.
De tocht naar beneden was nog vreeswekkender op die ladders.
Later heb ik foto’s gemaakt vanaf een luik in de rand van de spits: een panorama van het dorp.
Tevens liet ik als experiment een vliegtuigje los die op het kerkhof te pletter stortte.
Ik heb kennelijk de koster zover gekregen om met mij de toren te beklimmen.