Ringmuorre

Aan de kant van de Buorren werd het kerkhof omringt door een ringmuur met daar bovenop een fraai gietijzeren 19e eeuws hekwerk.
Aan de kant van de ingang naar de kerk stond de leugenbank, die overdag bevolkt werd door oude mannetjes.
Achter de muur op de hoogte van het hek, de grootste hoogte van de terp, liep een schelpenpad, rondom het hele kerkhof.
Tijdens een begrafenis liep de stoet onder klokgelui driemaal om het kerkhof.
Daarna vond de begrafenis plaats.
Daar ben ik met andere kinderen nogal eens bij geweest.
Soms konden ook wij een blik in het graf werpen.
Of we waren in de toren bij de klokluider.
Ging de stoet door het dorp dan stond iedereen op de rand van de stoep er eerbiedig naar te kijken en moesten wij dan onze muts afdoen.
Vooral de zuidkant van het kerkhof werd gebruikt.
De noordkant minder, daar waren veel minder graven.
Daar werd een meisje van 10 jaar uit mijn klas begraven, vlak bij de kerkmuur.
Wij moesten om het graf geschaard een geestelijk lied zingen.
We waren gespannen en het geluid van ons gezang verwaaide nogal.
Het meisje is verdronken in de ‘Melier’ bij de boerderij van Piet van der Schaar in de Mieden.
Haar vader werkte daar en het gezin woonde in een arbeidershuisje naast de wetering.