---

Eduard J. Westerman.
Geboren in 1950.
Getrouwd met Jacoba Johanna Jaarsma.
Stond inTzummarum van2l januari 1979
(kandidaat in Baambrugge) tot 22 september 1985
(met buitengewoon emeritaat).
Nu woonachtig in Ermelo.

Twintig jaar in notities.

17 oktober 1969 - Ik rijd voor 't eerst Friesland binnen.
In een bus vanaf Alkmaar.
Onverwacht.
Voor iemand anders invallen om voor te gaan in Wijnaldum.
Durk Hoekstra- ingeschakeld door ene Tjallingi uit Sexbierum - regelde een weekend logeren bij z'n ouders.
In Franeker in een auto gestapt.
Geur van vee.
Ik rijd in dichte mist een onbekende en onzichtbare wereld binnen.
18 oktober 1969 - In een huiskamer op de Mieden werk ik aan m 'n eerste preek.
Het omringende land blijft onzichtbaar door de mist.
M 'n eerste ervaringen met de familie Hoekstra.
SûkerbôIe, droege woarst en overdadige gastvrijheid.
19 oktober 1969 - In een verbouwde herberg in Wijnaldum een kerkdienst geleid.
1970 -1972 - Er volgen meerdere van zulke reizen.
Ik ontmoet via de Hoekstra's een aantal Tzummarumers.
Ik neem mijn verloofde ook eens mee.
Samen een keer gefotografeerd op de Mieden, met veemansstok en een dik lam in de armen.
Herderlijk!
Zomer 1974 - Friesland is ook mooi!
We zien wuivende akkers in een licht golvend landschap.
Parkeren onze auto in Sexbierum… Terschelling zou autovrij zijn.
De boot in Harlingen.
Daar staan we met onze koffers, . . en de anderen maar autorijden!
Augustus-september 1978 -
Na jaren in 't studentenwerk en hulpdiensten in Baambrugge is 't zover.
Beroepbaar gesteld.
Vele contacten en preekbeurten.
10 september 1978 - Ik preek in Lollum.
Ontmoet een hoorcommissie uit Tzummarum.
H. Kasma, zr. A. Jepma-Bos, Jetske van der Wal.
24 september 1978 - Ik preek in Tzummarum.
We logeren bij de Hoekstra's.
Ze zijn verhuisd.
De sloop voor 't raam moest ons de nieuwe boerderij aanwijzen.
Kennismaking.
Beroepen...
26 september 1978 - Pander en MoIIema brengen de beroepingsbrief.
Op de schoorsteen stond al een roos uit de pastorietuin.
Drie beroepen... Lollum, Meerkerk en Tzummarum.
We geloven dat de Heer van ons leven ons naar Tzummarum wil leiden.
Nooit gedacht daar ooit te wonen!
okotber 1978 - Franeker en omstreken - ik bezoek mijn collega's en krijg examenstof op.
Op de Zilverstraat wordt mij door een blijmoedige, met fiets uitgeruste, broeder gevraagd of ik bekeerd ben.
Gelukkig wel!
november 1978 - Classicaal examen in Franeker.
Ds. Riemersma bemoedigt mijn ouders:,,We zullen de jongeling zachtkens behandelen."
Een aantal anderen lijkt aanvankelijk nogal op de vijanden van Bonifutius.
Inzet: het slot van Matthëus 17 (het zilverstuk in de bek van de vis).
Deze kandidaat mag niet stellen dat degene die dat niet als historisch feit erkent, getekend is door een stukje ongeloof .
Afgevaardigden van de Particuliere Synode komen me te hulp.
19 december 1978 - Ons hele hebben en houwen is ingeladen.
Wij rijden vooruit.
Een stralend, verstild, door dikke, witte rijp sprookjesachtig Friesland binnen.
21 januari 1979 - Bevestiging en intrede in Tzummarum.
Wederzijdse ouders en 'benodigde’ predikanten zijn ijlings nog zaterdagavond overgekomen.
's Nachts is Friesland ontoegankelijk geworden door zware ijzel.
Mijn broers en zussen en allerlei vrienden kunnen niet aanwezig zijn.
Ik krijg de handen opgelegd en als bevestigingstekst Psalm 16:8. ,,God is getrouw, door wie gij geroepen zijt tot gemeenschap met zijn Zoon Jezus Christus, onze Here" is 's middags mijn intredetekst (1 Cor. 1:9).
Februari 1979 - De pantserwagens staan voor het Wapen van Barradeel.
Friesland is op"nieuw van de wereld afgesloten... sneeuw, sneeuw.
Zendelingen ervaren een 'cultureshock'.
Ik ervaar enigszins zo'n zelfde iets. . . maar ik wil Friezen verstaan in hun moedertaal.
22 september 1985 - Afscheid gepreekt in de kerk van Tzummarum.
,, Ik laat u niet gaan tenzij Gij mij zegent" (Gen. 32:26).
Zes en een half jaar geleefd, gewerkt, genoten, geworsteld.
Dienaar van Gods Woord en Gods gemeente(afdeling: Gereformeerde Kerk in Tzummarum).
Het zoete en het zure geproefd.
Al die jaren in zwakheid gewerkt, al merkten weinigen daar iets van.
Meer en meer besef ik in een Werk te staan dat al ver vóór mij ook hier ter plaatse is begonnen; ik beleef mijn dienst als gedragen ook door de voorbeden van de generaties die vóór ons leefden.
God zal verder gaan. . . maar, o, wat is het moeilijk los te laten.
Gezichten, namen, situaties, mensen. . . mensen.
Het evangelie, de kracht van God... aanvaarding en verzet.
Catechisaties, kringen, diensten, Avondmaal, Nij Bethanië, kerkeraadsvergaderingen, dorpsfeesten, school... gezinsuitbreiding... begrafenissen, doopfeesten, duizenden bezoeken en gesprekken... er is zoveel gebeurd.
We leggen 't alles in Uw Hand.
23 september 1985 - Vertrek naar Ermelo.
Uitgediend, zo heet het officieel.
De kachel heeft te lang roodgloeiend gestaan... er moet iets aan de luchttoevoer gebeuren.
De mensen op straat herinneren me aan allerlei mensen uit Tzummarum, iets dat ook voorkomt bij emigranten.
Soort gevoel van ontworteld te zijn.
15 oktober í989 -Voor 't eerst weer in Tzummarum gepreekt.
Geheel thuis.
’s Ochtends vroeg alleen naar de Sédyk gewandeld.
God zegene dit dorp met Zichzelf .
We rijden weg.
's Avonds jeugddienst in Barneveld.
Een taak zal er altijd zijn.
oktober 1989--Verzoek van Miedema om bijdrage voor het 100-jarig jubileumboekje.
november 1989 - Ik probeer wat op papier te zetten.
Laat het lezen aan Coby.
Een stukje van ons beider leven.

E. J. Westerman
ErmeIo