Oosterbierum
Klok en toren
Na de bevrijding kon men de oude vertrouwde klok weer horen luiden over Oosterbiem (Easterbierrum) en omgeving.
De klok werd, evenals zovele andere torenklokken in Nederland, tijdens de oorlogsjaren uit de toren geroofd door de Duitse bezetter.
Gelukkigerwijs bleef de Oosterbierumer klok gespaard en kon hij na de bevrijding opnieuw in de toren worden aangebracht.
De voor omsmelting gespaarde klok werd in 1709 door Petrus Overney – klokken- en kanonnengieter – gegoten in Leeuwarden.
De klok weegt ongeveer 3500 pond.
Behalve de vermelding van de naam var de klokkengieter, staan de namen en familiewapens vermeld van:
‘A.v. Haersolte grietman
A.v. Idsenga kerkvoogd
G. Heinsius V.D.M.
Jelle Tjaerds, kerkvoogd
Ds. Romein Ms.'
Oosterbierum kende in vroeger tijden drie klokken.
Er was een kleine vissersklok, die geluid werd wanneer de vissers naar zee gingen.
Dit klokje was rond 1900 niet meer in de toren aanwezig.
Het moet in 1708 in stukken geluid zijn.
Daarna hingen er nog twee klokken in de toren.
De grootste werd in 1694 verkocht aan Petrus Overney.
In 1708 barstte de kleinere klok, die in 1709 vervangen werd door de klok die men nu nog steeds kan horen luiden.
Torenen kerk staan, zoals bij vele andere terpdorpen, niet in het centrum van het dorp .
De dorpsbebouwing is voornamelijk aan de noordzijde geconcentreerd, terwijl
de kerk aan de zuidzijde te vinden zijn.
Dit is het gevolg van een vroegere doorsnijding van het dorp door de vaart naar Tzummarum.
Helaas is door het dempen van de pittoreske dorpsvaart het karakter van het oude dorp geweld aangedaan.
De brede straatweg door het dorp heeft de dorpsvaart als verkeersverbinding vervangen.
Maar dat Oosterbierum een dorp was met veel water is tevens terug e vinden in de straatbenamingen ’It Eilân’ en ‘Eilânswei’(Eilandsweg).
De kerktoren bestaat uit drie geledingen; oorspronkelijk getooid met een van steen gemetselde spits.
In 1766 werd deze stenen torenspitsdoor een houten spits vervangen, want op de 23ste mei van dat jaar werd het afbreken van de stenen spitsen twee kanten van het vierkant en het opbouwen van het vierkant naar het bestek van Pieter Paludanus, schoolmeester te Sexbierum aanbesteed.
Schoolmeesters waren klaarblijkelijk van alle markten thuis!
De opbouw van de houten spits werd vervolgens op 1 juli 1766 aanbesteed.
De toren werd onlangs- in 1990- gerestaureerd, maar het kerkgebouw, maar het kerkgebouwwacht nog op een nodige herstelbeurt.
Momenteel word getracht fondsen te werven om de restauratie van de kerk te realiseren.