Tzummarum: De eerste trein
‘De voor ons zo gewichtige dag is voorbij, het traject Stiens-Tzummarum van de N.F.L.S. is maandag 1 december feestelijk geopend.
Al vroeg in de morgen wapperde lustig de drie kleur van den toren.
Overigens was er in het dorp geen vlag te zien.
Het zou echter geheel verkeerd zijn hiernaar de ingenomenheid van het nieuwe vervoermiddel af te meten.
Het ongunstige weer zal wel de oorzaak zijn geweest dat het aantal vlaggen zo miniem was want het weer was werkelijk slecht.
Regen, wat vorst en wind maakten het verblijf in den buitenlucht zeer onaangenaam.
Gelukkig werd de, althans voor deze gelegenheid gewone spaarzaamheid met strooizand niet in acht genomen, zodat men zich op straat kon wagen, zonder veel kans te lopen armen en benen te breken.
Vlak voor het station was over de lijn een fraaie ereboog opgericht, getooid met groen, bloemen en wimpels.
In het midden van het bovengedeelte prijkt met grote letters: Welkom.
Ook aan het gebouw zelf was enige versiering aangebracht.
Om half twaalf kwam een keurig versierde lokomotief met vijf personenwagons de leden van de gemeente Barradeel afhalen om hen naar Stiens te brengen waar ze zich met anderen verenigden.
De eigenlijke feesttrein stoomde te half vier het station binnen.
Al lang te voren verdrong zich een talrijke menigte aan weerzijden van den lijn om toch maar getuige te zijn van de aankomst van het ‘eerste spoor’.
Met bewonderenswaardig geduld trotseerden allen de koude van den ijzige oostenwind.
Terwijl zij onafgebroken in oostelijke richting tuurden.
Eindelijk vertoonde zich een wapperende rookpluim in den verte, ze kwam nader en nader, en weinig minuten later stond de trein stil.
Op het perron hief het harmoniecorps ‘Cresendo’, dat voor het eerst met zijn nieuwe vaandel pronkte, het oude Wilhelmus aan.
Intussen stapte een zestigtal heren uit die in de wachtkamer werden verwelkomt door de heer Koning sr.
Nog kwamen uit de trein vier muziekkorpsen van ’t Bildt en Minnertsga.
Na de ontvangst ging het terstond in optocht door het dorp.
Natuurlijk lokte den stoet tal van nieuwsgierigen.
Misschien heeft Tzummarum nog nooit zoveel mensen bijeen gezien.
Voor het logement van de heer Schildstra werd den stoet ontbonden, nadat door de vijf korpsen een enkel en simpel nummer den beste werd gegeven.
De zestig heren die allen min of meer in betrekking stonden tot de N.F.L.S. verenigden zich op de bovenzaal van Schildstra tot een gemeenschappelijk diner.
Daar werden hun vooraf enige liederen toe gezongen door het gemengde koor ‘Zanglust en Vriendschap’ dat door enkele van de oudste leerlingen van het kinderkoor versterkt was.
Aan de feestcommissie, de leden van ‘Cresendo’ en het strijkorkest was een gratis tocht naar St. Annaparochie toegestaan.
Dat hier gebruik van werd gemaakt is licht te begrijpen.
’s Avonds kwamen de ingezetenen in zeer grote getale bijeen op bovenzaal van de heer Miedema.
’t Was zeer vol en gezellig was het er ook.
Zang, muziek, toneelspel, voordrachten en toasten wisselden elkaar af zodat er weinig tijd overschoot om ‘ris fan de flier’ te komen.
Aan allen die hebben meegewerkt om dezen avond tot een ware feestavond te maken, een hartelijk woord van dank.
Den eersten december van 1902 zal zeker nog lang bij tijd van Tzummarumers in aangename herinnering voort leven’.
Tot zover het volledige verslag uit de Franeker Courant van donderdag 4 december 1902.