Pastoor Linsen uit Heskenbos was de baas over zijn parochianen en koos de bovenzaal uit als kerkgebouw en alle dagen was er dienst.
Na de bevrijding mei ’45 deed de bovenzaal ook vaak dienst voor onze Canadese bevrijders en werden er feestavonden met bal georganiseerd.
In de oorlog 40-45 werd het Nut tijdelijk eigenaar van een tennisbaan.
Wat was het geval, in de oorlog werd er een tennisclub opgericht genaamd “Opinoo” betekenis hiervan is “opgericht in de oorlog”.
Een tennisbaan ontstond door vrijgevigheid van de fam. M.Hiddinga, die een stuk land beschikbaar stelde en het uitgeven van renteloze aandelen.
De tennisclub had geen rechtspersoonlijk beleid en het Nut wel, zodat de tennisbaan op naam van het Nut kwam te staan, in onderling overleg.
Het was een betonnen baan aan de Roordemaleane.
Na de oorlog kocht Doede Dijkstra het café van J. Bok.
In 1946 werd het eerste vrouwelijk bestuurslid van het Nut gekozen en wel mevr.T. Vogels-Hovinga.
In 1946 vond de eerste vergadering bij D.Dijkstra plaats.
In 1950 werd in het bestuur gekozen W. Vegter en Marie Tamsma, de heer Vegter in de plaats van Jac.Zijlstra, die 30 jaar lang de belangen van het Nut diende, gekozen in 1919 als bestuurslid en in 1929 als kassier tot 1950.
Het bestuur in 1950 ziet er als volgt uit: S.Santema voorz., S.Anema vice voorz., Gerb. Swart secr., W.Vegter penningm. en M.Tamsma.
In 1953 in het bestuur gekozen J.H.Santema en L.H.Vogels.
In 1953 een belangrijk jaar voor het Nut.
Doede Dijkstra bood Het Wapen van Barradeel te koop aan.
Het gerucht ging toen door het dorp, dat de Gereformeerde Gemeente het Wapen wilde kopen.
Volgens mijn inlichtingen is dit louter een verkoop praatje geweest.
In de boeken staat hier niets over beschreven, ik geloof ook niet dat de Gereformeerden van toen zich thuis voelden in het Wapen.
In die tijd vonden praktisch alle vergaderingen, toneelavonden, dansavonden enz. plaats in het Wapen.
Het toenmalige Nut bestuur besloot met toestemming van de leden het Wapen te kopen en zo te behouden voor het verenigingsleven van Tzummarum-Firdgum.
Een stimulans voor het bestuur van toen was de opheffing van de Nuts Spaarbank.
Door deze opheffing kwam er wat geld vrij en werd besloten tot koop over te gaan.
Toch moest er nog een flinke hypotheek worden afgesloten.
Kosten café f 43.000, kosten notaris f 4500,- inventaris en goedwil f 5430,-
Nu moest er een huurder voor het café komen.