Inventiviteit en een grote inzet, maar vooral toch ook dit optimistische geloof in toekomstmogelijkheden, -en het opzoeken en genieten van de uitdaging daarin, hebben Watze Althuisius altijd gekenmerkt.
Dit geldt niet alleen voor zijn werk als bestuurslid, maar in zijn gehele ondernemerschap, waarvan hij zelf zegt: 'Dit is het leven!'.
Een voorbeeld hiervan is de oprichting geweest van het SWF; het Service- Bureau 'Wegvervoer Friesland' NV. te Leeuwarden.
Op 14 juni 1961 kwamen acht transportondernemers uit deze provincie overeen om op vrijwillige basis te gaan samenwerken.
Een uniek project in de Nederlandse samenleving, waar tot dan toe de zelfstandigheid van de ondernemer centraal stond.
Althuisius vormde samen met J.G. Monsma de motor achter het servicebureau dat tot doel had: 'sanering van het ongeregeld wegvervoer op lange afstand'.
In een felle concurrentieslag waren er chaotische toestanden ontstaan, die tot prijs onderbieding door met name kleinere vervoerders hadden geleid.
Invoering van de vijfdaagse werkweek en de openstelling van de Euromarkt vergrootten indertijd de wanordelijke situatie bij het lange- afstandsverkeer.
Het SWF bleek een schot in de roos te zijn.
Dit naar Zweeds model opgezette initiatief, dat de instemming had van de NOB, vond al snel landelijke navolging.
Eerst in Utrecht, waar de VéHaVé zich aansloot bij de Friese combinatie en later ook in Zeeland, waar tien ondernemers een dergelijk samenwerkingsverband opzetten: de Vervoerscentrale Zeeland NV.
In Friesland zelf diende zich in eerste instantie een concurrent aan vanuit de Protestants Christelijke Bond, die de SFW: de Stichting Fries Wegvervoer, oprichtte.
Gelukkig zou deze SFW later samensmelten met de SWF, de succesvolle samenwerkingsformule van de heren Althuisius en Monsma.
Het bovengenoemde tweetal groeide zakelijk gezien steeds meer naar elkaar toe, al bleef de animositeit tussen de beide vervoerders wel degelijk bestaan.
Zo sprak Jan Monsma in de nabijheid van derden over Watze - op z’n Bildts
- altijd als dat 'jongetsji'.
Maar zakelijk gezien vormde de onderlinge rivaliteit geen probleem meer,integendeel zelfs, zij leidde tot grote successen.
AI ging er natuurlijk ook wel eens iets mis.
Zo werd de instelling in 1967 van een lijndienst op Zweden, het Scandinavië Transport genoemd, commercieel ge- zien een mislukking.
Tweeënhalfjaar na de oprichting werd de dienst alweer opgeheven.